11 april 2023 | Studiebeurs

Interview: Sarah Blok en de National Film and Television School

"Phoebe Waller Bridge, Louis Theroux, Asif Kapadia en Joachim Trier; de lijst met professionals die hun kennis delen op school is echt ongelooflijk."

Sarah Blok (1992) volgde tussen 2011 en 2015 de bacheloropleiding Writing for Performance aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Sindsdien werkte ze zes jaar aan verschillende theater- en filmscripts. Ook regisseerde ze enkele korte films, waaronder NOBU en BABA, en de documentaireserie Achter het Rijks. Toch begon de behoefte aan een vervolgopleiding te groeien. Sinds september 2021 studeert Sarah aan de National Film & Television School in Beaconsfield (Londen).

Waarom wilde je toch nog aan een regieopleiding beginnen?
“Tijdens mijn bachelor leerde ik toneel- en scenarioschrijven. Anders dan bij proza of poëzie is een filmscript altijd onderhevig aan de interpretatie van de regisseur. De regisseur geeft zo’n grote invulling aan het werk van de schrijver, en ik vond het jammer dat ik daar als schrijver geen controle over had. Als ik een script af had en het aan de regisseur moest overhandigen, snapte ik nooit zo goed waarom iemand anders het vanaf dat punt ging overnemen.

De dialogen die ik schrijf, hoor ik in mijn hoofd; de intentie en intonatie van de zinnen weet niemand beter dan ik. Daarom leek het me logisch dat ik mijn eigen werk zou gaan regisseren. Ik heb tijdens het derde jaar van mijn bachelor mijn eerste korte fictiefilm geregisseerd, met studenten van de Filmacademie in Amsterdam. Na mijn afstuderen heb ik samen met modeontwerper Lisa Konno drie korte documentaires gemaakt.

Na een aantal jaar geëxperimenteerd te hebben, kreeg ik erg de behoefte om mijn vaardigheden als regisseur uit te breiden in een academische ruimte met gelijkgestemden. Ik wilde van docenten en klasgenoten leren; door theorie en door heel veel te draaien. Toen heb ik alle Masteropleidingen in Europa onderzocht. Uiteindelijk waren er twee filmscholen waarin ik heel geïnteresseerd was: La Fémis in Parijs en de National Film and Television School in Londen. Mijn Frans is helaas nog niet goed genoeg om een Master te volgen, dus ik deed toelating voor de NFTS.”

Waarom wilde je uiteindelijk naar de NFTS?
“Ik was in eerste instantie aangetrokken tot de school door zijn prestigieuze reputatie. Het is onlangs door de Observer Newspaper nog uitgeroepen tot de beste filmschool ter wereld. Daarnaast werd ik heel enthousiast van de combinatie van theorie en praktijk. In twee jaar regisseer je drie korte films, en sta je wekelijks op de set. Daarnaast heb ik, samen met mijn negen andere klasgenoten, ook veel les van vaste docenten en gastdocenten. De lijst met professionals die hun kennis delen op school is echt ongelooflijk. Het afgelopen jaar heb ik Phoebe Waller Bridge, Louis Theroux, Asif Kapadia en Joachim Trier mogen ontmoeten tijdens masterclasses. Dat was echt geweldig.”

De tekst gaat verder onder de afbeeldingen.

Je studeert nu ruim een jaar aan deze opleiding. Hoe bevalt het daar?
“De opleiding bevalt heel goed. Het is wel een totaal gekkenhuis: ik zit soms weken achter elkaar van tien uur ’s ochtends tot tien uur ’s avonds op school en niemand kijkt daarvan op. De school zelf is ook 24 uur per dag geopend, zeven dagen in de week. Dat heeft tot gevolg dat je er zelfs op zondagnacht wel een editor of sound designer in zijn studio kan vinden.

Die werkdruk vind ik persoonlijk wel een beetje een achterhaald idee van productiviteit. Het wordt ook gevaarlijk vaak geromantiseerd onder het mom van een kunstenaarsbestaan, maar het schoolschema dwingt het nou eenmaal af.
Na mijn afstuderen ga ik het anders aanpakken, maar voor deze twee jaar is het ook wel heel bijzonder. Het heeft iets heel magisch om met allemaal mensen omringd te zijn die met dezelfde waanzinnige overgave aan een film werken. Iedereen komt vanuit de hele wereld daarnaartoe om iets te leren. Die ambitie kan soms beklemmend aanvoelen, maar meestal spreekt er juist zo’n waardering voor het leven uit. Hoe lief is het om met tien dertigers op een vrijdagavond een verhitte discussie te voeren over bijvoorbeeld de levenskeuzes van totaal verzonnen personages?

De opleiding zelf is gevestigd in Beaconsfield: een heel raar dorp. Er zijn maar twee demografische groepen: extreem rijke pensionado’s en filmstudenten. Er valt niks te beleven, maar dat is ook niet echt nodig. Ik woon op loopafstand van mijn vrienden en de school. In de school zit een bar waar iedereen het vleselijk ventiel los komt draaien op vrijdagavond. En in het weekend neem ik de trein naar Londen: dat is maar 30 minuten.”

Wat hoop je uiteindelijk na de opleiding mee te nemen in het professionele werkveld?
“Ik kwam naar school met het verlangen om vooral in spelregie veel te leren. Daarop heb ik het afgelopen jaar ook de focus gelegd: het werken met acteurs, het bouwen van specifieke maar geloofwaardige personages. Mijn docent Brian Gilbert heeft mij daarin heel erg geholpen. Hij leerde mij dat er twee fases zijn in het werken met acteurs: de intellectuele fase, waarbij er tijd is om over de thematiek van het verhaal en de nuance van de film te praten, en de praktische fase, waarbij alle gedachten uit de intellectuele fase in zo simpel mogelijke aanwijzingen aan de acteurs op de set moeten worden overgedragen. Onverwachts heb ik ook veel geleerd op technisch gebied: over belichting, framing, shots en lenzen.

Één van de meest waardevolle dingen van de opleiding is mijn relatie met mijn negen klasgenoten. We volgen elkaars ontwikkeling op de voet: we lezen elkaars scrips, geven feedback, zien elkaars eerste editversies, geven elkaar advies over hoe een crew aan te sturen, en ga zo maar door. Het is heel leerzaam om van dichtbij de intenties van een maker mee te krijgen en te zien waar die wel en niet overeind blijven gedurende een proces van een jaar. Ik hoop heel erg dat we contact blijven houden en van elkaars perspectief kunnen blijven leren, ook als we afgestudeerd zijn.”

Heb je nog tips of adviezen voor toekomstige bursalen van de VandenEnde Foundation?
“Bij subsidieaanvragen bestaat soms het idee dat je in een taal moet praten die hokjes afvinkt. Ik geloof zelf dat het vrij snel voelbaar is als iemand probeert de juiste termen te noemen en niet gewoon opschrijft waarom voor hen de subsidie heel nodig is. Als je de liefde voor jouw kunstdiscipline kunt overbrengen, dan zit daarin waarschijnlijk ook de argumentatie waar de VandenEnde Foundation naar op zoek is. Tenzij ik het helemaal mis heb, waarvoor excuses indien dat het geval is.”

In studiejaar 2022/2023 ontvangt Sarah Blok van de VandenEnde Foundation een studiebeurs van € 15.000,- voor haar tweede jaar van de masteropleiding Regie aan de National Film & Television School in Beaconsfield (Londen).