30 oktober 2024 | Studiebeurs

Interview: Sake Wijers werkt in het Londense West End

"We waren allemaal echt een beetje star struck tijdens de masterclasses."

Dat dromen uitkomen, had de in Nijmegen geboren zanger en acteur Sake Wijers (1996) lange tijd niet gedacht. Studeren en werken in Londen leek onmogelijk. Toch besloot hij zich na zijn opleiding Muziektheater aan de Fontys Hogeschool voor de Kunsten in Tilburg aan te melden voor een auditie voor de Royal Academy of Music. Ondertussen werkt hij al een aantal jaar in het Londense West End, waar hij onder andere op de planken stond in de musical Les Misérables.

Waarom wilde je graag naar Londen voor je masteropleiding?
“Mijn tijd op Fontys was zo ontzettend bijzonder en onwijs leerzaam. Ik had daar les van de meest fantastische docenten, van wie ik zoveel heb geleerd. Met sommige docenten heb ik nog steeds contact en van hen blijf ik tot de dag van vandaag nog steeds veel leren.

Ik heb tijdens mijn tijd daar zoveel facetten van mijzelf leren kennen. Ik was 18 jaar toen ik begon aan de bachelor en door privéomstandigheden was mijn leven nogal chaotisch. Hierdoor voelde ik heel veel behoefte aan een masteropleiding. Ik wilde hiervoor graag ergens anders naartoe, om mijn horizon te verbreden en nieuwe input te krijgen.

Londen en West End waren natuurlijk altijd een droom, maar het leek allemaal zo onmogelijk. Ik had het eigenlijk nooit echt serieus overwogen, totdat ik een masterkeuze moest maken. Ik wist dat er eerder al twee Fontys-studenten aan de Royal Academy of Music hadden gestudeerd en ik hoorde er veel positieve verhalen over. Hierdoor besloot ik auditie te doen voor de Master Musical Theatre. Dit was ook meteen de enige master waarvoor ik auditie heb gedaan, want zo vanzelfsprekend was het niet, aangezien ik het eigenlijk niet kon betalen. Met een beurs van de Royal Academy zelf en drie Nederlandse beurzen, waaronder een van de VandenEnde Foundation, werd het onmogelijke waar en kon ik gaan studeren in het mooie Londen.”

Hoe kijk je terug op je tijd daar?
“De master was een ware rollercoaster. Ik zat zes dagen per week van 8:30 uur tot 22:00 uur op school. Ik mocht werken met fantastische docenten, muzikaal leiders, regisseurs, choreografen en gastdocenten; bijna allemaal ook met veel West End ervaring. Je leert jezelf in zo’n setting goed kennen en je wordt je nog meer bewust van je sterke en zwakke kanten. Je bent constant bezig met werken aan jezelf, wat vaak niet gemakkelijk is. Jij bent het instrument, ook wanneer je moe bent, heimwee hebt, spierpijn hebt of verkouden bent. Er moet toch worden gezongen, gedanst en geacteerd. Je kunt niet vertrouwen op je viool of piano; je eigen lichaam moet het doen.

Door de intensiteit van de opleiding voelde de klas echt aan als een enorme familie. Je ziet elkaar zo veel en je bent je ook bewust dat iedereen het allemaal moet doen. Daardoor was er bijna geen gevoel van concurrentie en kon iedereen ook echt excelleren binnen zo’n korte tijd.

In de weinige vrije tijd die er was, probeerde ik zoveel mogelijk theater te zien. Hierdoor heb ik ontzettend mooie voorstellingen mogen en kunnen bekijken, die de ervaring zo verrijken en zoveel meer diepte geven. Het is een constante herinnering aan het doel waarvoor je zo hard aan het werk bent.”

De tekst gaat verder onder de afbeeldingen.

Je hebt tijdens je opleiding ook lessen gehad van theatergrootheden als Patti LuPone en Imelda Staunton. Hoe is het om als jonge student van zulke mensen les te krijgen?
“Leren van zulke grootheden tijdens je opleiding is werkelijk een cadeau. We waren allemaal echt een beetje star struck tijdens de masterclasses. De ervaring, professionaliteit en techniek die zulke grootheden hebben, is waanzinnig. Het was echt een ongelofelijke kans om van zulke mensen te leren. Zingen voor Patti LuPone was echt een van de hoogtepunten van het hele jaar. Nadat ik mijn lied had gezongen, zei ze: ‘You have an incredible voice’. Dit voelt nog steeds onwerkelijk.”

Hoe verliepen vervolgens je eerste stappen in het professionele werkveld?
“Een van de redenen dat ik aan de Royal Academy of Music wilde studeren, was vanwege het opbouwen van contacten. Ergens halverwege het jaar mochten we als klas auditeren voor het castingteam van producent Cameron Mackintosh. Het was een algemene auditie, om ons via die weg aan het team voor te stellen. De auditie verliep goed, maar er gebeurde verder niets.

Toen ze later in het jaar aankondigde dat de West End-productie van Les Misérables vernieuwd zou worden, kreeg ik naar aanleiding van die algemene auditie een uitnodiging om te komen auditeren. Mijn eerste West End-auditie! Ik ging van ronde naar ronde en voor ik het wist, kreeg ik te horen dat ik was aangenomen als swing. Ik zou in die positie elf verschillende mensen uit het ensemble moeten kunnen overnemen. Doodeng!

Een maand voor de repetities startten, overleed mijn vader. Een maand lang stond de tijd even stil. Na die maand begonnen de repetities en moest ik door. Ondanks de overweldigende emoties was het een waanzinnige tijd. Het voelde heel bijzonder om onderdeel uit te maken van zo’n originele productie, met op maat gemaakte kostuums, een gebouw dat totaal werd gerenoveerd en een grote premièreavond. Het zijn hele dierbare herinneringen. Mijn West End-debuut is dan ook een avond die ik nooit meer zal vergeten.

In maart 2020 had ik mijn eerste weekje vakantie en kwam ik even naar Nederland. Dat liep toen net even anders. De wereld ging op slot en een weekje vakantie liep uit op anderhalf jaar lang ‘vastzitten’ in Nederland. Ik had één koffer bij me, met spullen voor één week. Geen laptop, weinig kleren en de rest van mijn spullen lagen in Londen. Dit was ontzettend onwerkelijk. Tegelijkertijd was dit ook een fantastische kans om samen met mijn familie het verlies van mijn vader een plekje te kunnen geven.

Uiteindelijk mocht ik na anderhalf jaar weer terug naar Londen om de barricades van Les Misérables op te gaan. Het werken als swing, waarbij je de rollen van zieken en mensen met vakantie moet kunnen overnemen, was in het jaar na Corona geen gemakkelijke opdracht. Er waren vaak meer mensen afwezig dan er door mij en mijn collega swings vervangen konden worden. Hierdoor waren er soms shows waarbij ik zes verschillende mensen tegelijk speelde. Een flinke uitdaging. In totaal heb ik bijna driehonderd shows gespeeld.”

De tekst gaat verder onder de afbeeldingen.

Waar ben je vandaag de dag mee bezig?
“Tijdens mijn tijd bij Les Misérables leerde ik via de productie de vocal coach Claire Underwood kennen. Zij is de vocal coach van vele West End shows, waaronder Les Misérables, The Phantom of the Opera, Hamilton, Cabaret, The Lion King, Moulin Rouge en Wicked. Na mijn tijd bij Les Misérables bleven Claire en ik nauw met elkaar in contact en na verloop van tijd kreeg ik via haar ook een aantal zangstudenten.

Nu ben ik al een jaar haar associate vocal coach en ben ik deel van haar team. Dit betekent dat ik de meest bijzondere mensen zanglessen mag geven, hen help met het voorbereiden van audities en help klaarstomen voor het zingen van rollen en shows. Ik vind het ontzettend bijzonder, creatief en dankbaar werk. Door de fantastische training die ik door de jaren heen heb gehad, kan ik mensen echt verder helpen.

Daarnaast zing ik nog veel bij verschillende concerten en auditeer ik zo nu en dan voor shows, maar mijn focus ligt op dit moment echt op het coachen. De passie voor de stem als instrument was altijd al erg groot en heeft op dit moment de voorgrond genomen. Zolang ik merk dat ik gelukkig word van het werk dat ik doe, gaat het naar mijn idee de goede kant op. En gelukkig merk ik dat dat zo is.”

Welke tips zou je nog willen meegeven aan toekomstige studenten die graag een studie in het buitenland willen doen?
“Zeker gaan doen! Er valt zoveel te leren van andere culturen. Er zijn zoveel andere inzichten te ontdekken. Ga naar een ander land, leer nieuwe mensen kennen, laat je verrassen en ga waar het leven je brengt. Alles heeft een reden en vertrouw erop dat het altijd goed komt. Het kan even duren, maar het komt altijd goed.”

Sake Wijers ontving in het studiejaar 2018/2019 namens de VandenEnde Foundation een studiebeurs van € 7.500,- voor zijn masteropleiding Performance Musical Theatre aan de Royal Academy of Music in Londen.

Sake Wijers tijdens een concert in Crazy Coqs, Londen. Foto: Ian Bowkett.