6 december 2024 | Studiebeurs
Interview: Marit Gudde verbreedt haar horizon
Ze was er eigenlijk niet echt mee bezig: van dansen haar beroep maken. Marit Gudde wilde vooral béter worden en zocht naar de juiste manieren daarvoor. Nu haar hobby is veranderd in een passie, liggen de kaarten anders. Sinds dit jaar volgt ze lessen aan de Britse Rambert School, nabij Londen, met als doel om later zowel als danser en als choreograaf aan het werk te gaan.
Je bent nu een paar maanden bezig op de Rambert School. Hoe bevalt het tot nu toe?
“In mijn eerste paar weken was het zeker even wennen. Mijn Engels is goed ontwikkeld, al zeg ik het zelf, maar de Engelsen hebben een eigen manier van hoe ze de woorden fraseren. Naast de taal moest ik natuurlijk ook lekkere producten in de supermarkt zien te vinden (helaas is hier geen Albert Heijn), eindeloos ponden naar euro’s omrekenen en links leren fietsen. Als Nederlander is fietsen natuurlijk een ‘must’, maar hier is dat niet heel gebruikelijk.
Naast het wonen en leven was het dansen en de school ook wennen. De opleiding is vijftig procent ballet en vijftig procent modern/hedendaags. In de praktijk betekent het dat ik dagelijks ballet heb, inclusief spitzen en partnering lessen, en daarnaast een moderne les als Graham, Cunningham of meer hedendaags.
De school legt veel nadruk op precisie en verfijning; iets wat het afgelopen jaar meer op de achtergrond lag. Vorig jaar lag mijn training meer in artisticiteit en eigenheid vinden in deze dansstijlen die zo gecodeerd zijn. Het bevalt goed om eigenlijk een stapje terug te zetten en meer te focussen op de techniek. Technische progressie is voor mij meer zicht- en voelbaar dan artistiek. Dat geeft mij heel veel positieve energie. En dat helpt mij dan weer in improvisatielessen, waarin ik wel meer kan focussen op artisticiteit en eigenheid.”
Waarom wilde je graag specifiek aan de Rambert School studeren?
“Op basis van wat ik op voorhand over de school kon vinden, leek de opleiding zeer gefocust op techniek en heerste er een werkethiek die goed bij mij zou passen. Dans is voor mij een manier om mijn creativiteit te ontwikkelen, maar tegelijkertijd dans ik ook om fysiek het uiterste uit mezelf te halen.
Na mijn vooropleiding bij Codarts, waar de focus vooral lag op het fysieke aspect en een beetje op creativiteit, heb ik een jaar bij ArtEZ gedanst. In mijn ervaring stond daar de creativiteit op de eerste plaats, naast het fysieke. Ik miste de mentaliteit van het streven naar de beste worden in ons vakgebied. Bij Codarts werd ik altijd omringd door leeftijdsgenoten, waarbij mijn competitieve kant op een positieve manier naar boven kwam. Nu op Rambert bevind ik me weer in een klas met gemotiveerde leeftijdsgenoten en merk ik opnieuw dat het me motiveert. We halen het beste in elkaar naar boven.”
De tekst gaat verder onder de afbeeldingen.
De opleiding biedt dus veel mogelijkheden, onder meer qua stijlen. Zie je jezelf later ook als multidisciplinaire kunstenaar?
“In de afgelopen jaren is mijn horizon flink verbreed over wat dans is en kan zijn. Vroeger apprecieerde ik vooral voorstellingen waarbij de dansers fysiek ingewikkelde combinaties uitvoeren. Tegenwoordig zoek ik een balans tussen puur, technisch dansen en experimenteren met andere elementen. Daarnaast probeer ik te begrijpen wat de choreograaf met een stuk wil zeggen.
Als ik zelf creëer, ligt hier vaak een uitdaging. Ik vind het lastig om andere elementen, zoals experimentele muziek, decor of attributen, op een natuurlijke wijze toe te voegen aan dans, zodat het een bijdrage levert aan de algehele voorstelling. Of om te bedenken wat je wil dat je publiek mee naar huis neemt.
Dit jaar moet ik een eigen solo maken. Daarnaast organiseert de opleiding avonden waar je je eigen werk kan presenteren. Ik zie mezelf in de toekomst zeker werken als danser, maar ik ben daarnaast ook zeer geïnteresseerd om te werken als choreograaf. Ik ben daarom zeker van plan om naast mijn verplichte solo ook iets te maken voor zo’n avond. De komende jaren kan ik bij Rambert nog ‘oefenen’ met stukken maken, omdat er geen vereisten zijn waaraan een stuk moet voldoen. Ik heb dus volop de mogelijkheid om te experimenteren en mijn eigen stijl te ontwikkelen.”
Als we teruggaan in de tijd: weet je nog hoe je liefde voor dans is ontstaan?
“Ik ben begonnen met dansen toen ik drie was. Simpelweg omdat mijn oudere zussen dat deden en ik als klein zusje dat natuurlijk ook wilde doen. Al snel vond ik de peuterdans een beetje saai en ging ik naar een andere dansschool. Daar startte ik met klassiek ballet. Toen kon ik nooit hebben bedacht om later professioneel te gaan dansen. Ik vond het gewoon heel leuk en men zei dat ik er goed in was. Dat motiveerde me om harder te trainen en beter te worden.
Toen ik werd afgewezen bij een auditie begon ik te twijfelen of ik dan wel echt zo goed was. In een vlaag van verdriet en boosheid zei ik tegen mijn moeder dat ik nooit meer wilde dansen. Al snel realiseerde ik me daarna dat, als ik beter zou worden, ik de volgende keer misschien wel door de auditie zou komen. Zo kwam ik terecht in de auditie voor Codarts: een opleiding waarbij ik dat kon realiseren.
Ik startte de opleiding met de intentie om beter te worden en was eigenlijk niet bezig met het feit dat het doel van de opleiding is om later van dans je beroep te maken. Een docent van mij zei: ‘dansen is niet een hobby, maar een passie’. Toentertijd dacht ik van ‘ja, dat zal wel’, maar hoe ouder ik werd, hoe meer dansen inderdaad veranderde in een passie.
In een van mijn laatste jaren van de middelbare school kwam ik tot het punt waarop ik mijn leven niet meer kon inbeelden zonder dans. In ieder geval niet in de komende vijftien jaar. Dans was en is zo geïntegreerd geraakt in mijn dagelijks leven. Ik dans niet alleen in de studio’s, maar eigenlijk overal, omdat het op willekeurige momenten onbewust gebeurt.”
De tekst gaat verder onder de afbeelding.
En als we dan vooruit kijken: hoe ziet je komende periode eruit?
“Het eerste jaar bij Rambert focust vooral op het creëren van een technische basis waarop je in het tweede en derde jaar kan bouwen. Ik heb daardoor niet heel veel optredens dit jaar. We werken nu aan een balletchoreografie die we voor kerst gaan opvoeren en waarvoor we ook worden beoordeeld. Na de kerst beginnen we met balletsolo’s, waarnaar ik heel benieuwd ben. Ik heb namelijk nog nooit een klassieke variatie opgevoerd, laat staan op spitzen.
Tussendoor komen er choreografen naar school die dansers zoeken voor korte projecten. Soms kiezen ze ook eerstejaars, dus mogelijk kan ik dan ergens optreden. Dat zou ik heel tof vinden.”
Welke tips zou je verder nog willen meegeven aan (toekomstige) studenten die overwegen om in het buitenland te gaan studeren?
“Laat je door alles wat je moet regelen niet weerhouden om naar het buitenland te gaan. Ik was erg geneigd om alles uit te stellen, omdat ik zoveel moest regelen dat ik niet wist waar ik moest beginnen. Er kan best wat stress bij komen kijken, maar als je alles in stapjes doet, dan kom je er vanzelf.
Als ik terugkijk naar alles wat ik heb geregeld om naar Engeland te gaan, kan ik haast niet geloven dat het allemaal is gelukt. Aan het eind is al het werk het dubbel en dwars waard.”
Marit Gudde ontving voor het studiejaar 2023/2024 namens de VandenEnde Foundation een studiebeurs van € 12.500,- voor haar opleiding aan de Rambert School.
