28 juni 2023 | Studiebeurs
Interview: Janne Snellen heeft hart voor de zorg en passie voor theater
Janne Snellen (1994) rondde in 2017 haar bacheloropleiding Muziektheater af aan de Fontys Hogeschool voor de Kunsten. Klaar met leren was ze toen nog niet: ze vertrok naar Londen voor een master Musical Theatre aan de Royal Academy of Music. Een tijd lang speelde ze in de Engelse versie van de musical Les Misérables, maar ondertussen is Janne terug in Nederland en volgt ze een opleiding tot verpleegkundige. We blikken met Janne terug op de afgelopen jaren en vooruit naar de toekomst.
Waarom wilde je na Fontys graag naar de Royal Academy of Music?
“Toen ik afstudeerde aan Fontys voelde ik dat ik er nog niet klaar voor was om het werkveld in te gaan. Ik wilde meer leren en mijzelf verder ontwikkelen. Voordat ik aangenomen werd bij Muziektheater aan Fontys, had ik altijd al de droom om ook in Londen te studeren. Tijdens mijn studie hoorde ik vele goede verhalen over the Royal Academy of Music, waardoor ik al jaren enthousiast was en daar graag wilde auditeren. Deze droom gaf ik in mijn vierde jaar bijna op, omdat ik in eerste instantie geen mogelijkheid zag om dit te kunnen bekostigen. Gelukkig ontdekte ik toen fondsen zoals de VandenEnde Foundation die kunnen helpen om dromen als deze waar te maken.”
Hoe heb je de tijd in Londen beleefd?
“De opleiding zelf was echt fantastisch. De dagen waren enorm druk en goed gevuld. Ik zat in een klas met 42 andere studenten, waarvan er drie werden opgeleid tot musical director. De groep werd opgedeeld in drie kleinere groepen, waardoor de lessen niet overvol waren. De groepen rouleerde ook gedurende het jaar, wat maakte dat je van iedereen kon leren.
The Royal Academy of Music (RAM) bood vele verschillende dingen aan. Ik mocht aan meerdere projecten werken met vele mensen uit het werkveld, waardoor je goed op je professionele toekomst werd voorbereid. Ook werden er mensen uitgenodigd voor wie je ‘proefauditie’ mocht doen. Toen ik deze mensen later tegenkwam tijdens audities voor shows, was dit toch minder spannend. Er werd ook een showcase opgezet waarin iedereen de kans kreeg om een korte solo te zingen voor een zaal vol met agenten. Dit was je mogelijkheid om een agent te krijgen. De RAM zette dit soort dingen op om je goed voor te bereiden op een professionele carrière.”
Tekst gaat verder onder de afbeeldingen.
“Ik heb op het gebied van zang, dans én spel heel veel mogen leren, onder andere omdat er zo veel verschillende projecten waren, met steeds de focus op een andere discipline. Tijdens de keuze over de projecten waaraan een student mocht deelnemen, werd er ook gekeken naar jouw kracht en ontwikkeling.
Ik ben tijdens de opleiding heel zelfstandig geworden, omdat ik in een stad woonde waar ik niemand kende en waar ik mijn moedertaal niet kon spreken. Hierdoor groeide mijn zelfvertrouwen. RAM heeft mij de verdieping geboden waarnaar ik op zoek was, waardoor ik uiteindelijk klaar was om te auditeren voor musicalproducties.”
Hoe is die eerste periode na je afstuderen geweest?
“Toen ik afstudeerde aan RAM had ik een agent en een baan. Wij werkten met James Powell (de regisseur van Les Misérables) aan een show voor Claude-Michel Schönberg (de componist van diezelfde voorstelling), en zodoende kreeg ik de mogelijkheid om te auditeren voor de UK and International tour van Les Misérables. Dit was een unieke kans, waarvoor ik nog steeds heel dankbaar ben. Ik werd uiteindelijk aangenomen als swing en 1st cover Factory Girl. Het was een mooie afsluiting van mijn master of Musical Theatre.
Ik heb tijdens die tournee een geweldige tijd gehad en heel veel mogen leren. Het was heel leuk om zo veel verschillende theaters te zien en nieuwe plekken te ontdekken. Ook was het geweldig om te mogen werken met de mensen daar.
Ondanks dat het een geweldige ervaring was, voelde ik mij ook vaak eenzaam tijdens de tour. Tijdens mijn opleiding op de RAM had ik in de eerste maand last van heimwee, maar door de vele internationale studenten vond ik steun bij anderen die ook vaak ver van huis waren. Bij de tournee van Les Misérables waren er maar twee anderen van wie Engels niet de moedertaal was, en bij de verlenging was ik zelfs de enige. Je merkt dan toch een kleine achterstand ten opzichte van je collega’s. Zeker in de eerste groep waren de mensen ook wat meer op zichzelf. Ik heb weinig last van heimwee gehad, maar wel het gevoel dat ik een betere aansluiting miste. Als swings waren we wel heel close. Bij de verlenging werd de cast bijna helemaal veranderd en kregen we gelukkig een hechtere groep.”
Tekst gaat verder onder de afbeeldingen.
Uiteindelijk ben je teruggekomen naar Nederland, en op dit moment ben je bezig met iets heel anders dan theater. Hoe is dat zo gekomen?
“In maart 2020 zouden we een voorstelling spelen in Norwich. De warming-up was al gedaan en het publiek zat al in de zaal, maar toen hoorden we dat we die avond niet gingen spelen. Alles stond toen even stil. We hadden in de speelperiode veel meegemaakt, maar nog nooit was de show gecanceld. Mijn agent belde mij dat ik het land moest verlaten omdat de grenzen zouden gaan sluiten. Twee dagen later ben ik vertrokken.
Eenmaal in Nederland wilde ik niets anders dan terug naar Engeland, maar ik wilde in de tussentijd iets betekenen voor de Nederlandse maatschappij in deze moeilijke periode. Tijdens mijn bachelor aan Fontys werkte ik in de ouderenzorg, waardoor ik mij nu geroepen voelde om daarin weer iets te betekenen. Ik ging werken op Covid afdelingen. Toen ik uiteindelijk een verlenging aangeboden kreeg van Les Misérables, heb ik besloten deze niet te tekenen. Ik realiseerde me dat ik mij meer thuis voel in Nederland dan op tour in Engeland. Na negentien maanden touren kwam er zodoende met terugwerkende kracht een einde aan mijn tijd in Les Misérables.
Omdat ik, mede door Corona, toch op zoek was naar zekerheid, heb ik besloten in deze periode een HBO-verpleegkunde opleiding te gaan volgen. Ik werk nu in de GGZ in opleiding tot verpleegkundige, en daarnaast geef ik zangles en werk ik in de Efteling als performer.”
Hoe zie je je toekomst voor je?
“Hopelijk rond ik eind dit jaar mijn studie af. Ik zou het geweldig vinden om daarna weer te gaan auditeren voor shows. Ik zou graag weer meer in het theater werken en daar rondom in de zorg. Ik ben nog zoekende naar hoe ik dit precies vorm wil gaan geven, maar daar heb ik nog even de tijd voor.
Waar ik wel zeker over ben, is dat ik hart voor de zorg heb en passie voor theater. Zoals ik altijd gedaan heb, zal ik mijn hart volgen en dan komen er vast leuke projecten op mijn pad.”
Heb je nog tips of adviezen voor toekomstige bursalen van de VandenEnde Foundation?
“Bij twijfel: DOEN! Het is super spannend om bepaalde stappen te ondernemen in je leven, maar spijt hebben van iets dat je niet gedaan hebt, is (in de meeste gevallen) erger dan spijt hebben van iets wat je wél gedaan hebt.
En als je de stap hebt gezet: ga ervan genieten! Dat heb je verdiend.”
Janne Snellen ontving voor het studiejaar 2017/2018 van de VandenEnde Foundation een studiebeurs t.w.v. € 7.500,- voor haar masteropleiding Musical Theatre aan de Royal Academy of Music in Londen.
